کد مطلب:119106 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:210
دو نفر در تاریخ اسلام پیدا شده اند كه به حق شایسته اند «امیر سخن» نامیده شوند: یكی علی بن ابیطالب و دیگری شكیب. شكیب ارسلان با ناراحتی برمی خیزد و پشت تریبون قرار می گیرد و از دوستش كه چنین مقایسه ای به عمل آورده گله می كند و می گوید: «من كجا و علی بن ابیطالب كجا! من بند كفش علی هم به حساب نمی آیم».[1]. [صفحه 49]
شكیب ارسلان، یكی از نویسندگان زبردست عرب در عصر حاضر است. در جلسه ای كه به افتخار او در مصر تشكیل شده بود، یكی از حضار پشت تریبون می رود و ضمن سخنان خود می گوید:
صفحه 49.